Przedszkole Miejskie w Mszczonowie

Zadania dla dzieci 5-letnich
Temat: EMOCJE – CO TO TAKIEGO?

Cele:
- utrwalenie nazw emocji; doskonalenie sprawności ręki poprzez prace plastyczne i zadania grafomotoryczne; 
- rozwijanie umiejętności kontynuowania rytmu kilkuelementowego;

Propozycje zabaw:
1. „Emocje” – diagram, doskonalenie umiejętności głoskowania. R. rysuje na kartce kratki. Dziecko rzuca kostką, a liczba, która wypadnie wskazuje numer zagadki. R. czyta zagadkę – dziecko próbuje zapisać je na tablicy w kratkach, a następnie dziecko 
głoskuje dany wyraz. Zabawę można urozmaicić o język angielski.
1. Służy do mierzenia czasu. Po angielsku clock.
2. Budynek, w którym mieszkamy. Po angielsku house.
3. Żółty owad w czarne paski. Po angielsku bee.
4. Następuje po dniu. Po angielsku night.
5. Polska to nasz… Po angielsku country.
6. Kolorowe do rysowania. Po angielsku crayons.
R. pyta dziecko: Jakie hasło powstało? Co ono oznacza? Czym są emocje? Jakie emocje znacie? R. zapisuje na mapie myśli wszystkie nazwy emocji podane przez dziecko. R. czyta wyrazy, a dziecko powtarza. Dzieci wyodrębniają pierwszą i ostatnią głoskę w każdym wyrazie.
2. „Zgadnij” – odgadywanie emocji jedynie po mimice, opisywanie cech charakterystycznych. Dzieci odliczają 1… 2… 3…, minę pokaż Ty!, a R. pokazuje jedną z emocji jedynie za pomocą mimiki. Dzieci odgadują jej nazwę. Następnie opisują, jak się ona objawia (np. radość: uśmiech, podniesione kąciki ust, dołeczki 
w policzkach; gniew: zmarszczone czoło i brwi, zaciśnięte usta itd.). Na koniec dzieci
odczytują globalnie wybraną przez siebie nazwę emocji, a R. pokazuje ją na swojej twarzy.
3. „Miłe czy nie?” – podział na emocje pozytywne i negatywne (miłe i niemiłe). Zaznaczenie kolorem czarnym emocji niemiłych, a żółtym – miłych na mapie myśli
stworzonej na początku zajęć.
4. „Emocjonalny autoportret” – zajęcia plastyczne. Dzieci rzucają kostką, na której ściankach znajdują się słowa: smutny, radosny, zawstydzony, przestraszony, zaskoczony, rozgniewany. Odczytują globalnie wyrzuconą przez siebie nazwę emocji i ją zapamiętuje. Następnie R. daje dzieciom wydrukowane kontury twarzy i lusterka. Dzieci mimiką wyrażają wylosowane uczucie i spoglądają w lustro, następnie rysują na twarzy mimikę, którą zobaczyli.
5. „Druga połówka” – utrwalenie nazw emocji oraz ich zapisu – doskonalenie zdolności
grafomotorycznych, odwzorowywanie, rozwijanie umiejętności kontynuowania rytmu kilkuelementowego.
6. „Zabawa w silnego i słabego” – zabawa inspirowana metodą W. Sherborne Dzieci siedzą parach z rodzicem oparte o siebie plecami. Technika relaksacji wg Jacobsona – łagodzenie uczuć negatywnych. Dzieci leżą, słuchając Sonaty księżycowej, 
i wykonują polecania R.: rysują palcem w powietrzu chmury, serduszka, słoneczka, nutki, znane literki, znaki, symbole itp.
7. „Podróż do krainy: złości, radości, smutku, strachu” – zabawa dramowa. Dzieci przy muzyce naśladują gesty R. Gdy muzyka ucichnie, zatrzymują się w krainie złości, radości, smutku, strachu – przedstawiają mimiką, gestem różne uczucia i emocje. Dzieci zwracają uwagę na osoby, które się np. przewróciły, podchodzą do nich, pomagają wstać, wspierają się wzajemnie. 

M. Gryz, A.Kasprowicz, M.Nalej, E.Kowalczyk