Przedszkole Miejskie w Mszczonowie

Zadania dla dzieci 5-letnich
Temat: Burza

Cele:
- poszerzanie informacji na temat burzy i bezpiecznych zachowań w jej trakcie;
- doskonalenie ekspresji twórczej

Propozycje zabaw:
1. „Burza” – praca z tekstem. R. czyta wiersz Jacka Paciorka pod tym samym tytułem, a następnie omawia go z dzieckiem.
"Burza" Jan Paciorek
Szła przez pola Pani Burza,
– Co tak panią dzisiaj wkurza?
– Skąd u Pani tyle złości?
– Musi Pani mieć przykrości?
Burza błyska, grzmi i wieje,
Straszy wszystkich: – Świat zaleję,
Powywracam wszystkie drzewa,
Kto się boi – niechaj zwiewa,
Niebo całe pociemniało,
Z wichrem wszystko oszalało,
Drzewa nisko się kłaniają,
Panią Burzę przepraszają,
– Niechże Pani już przestanie,
Robić wszystkim wielkie lanie!
Burza mruczy, marszczy czoło.
Oj, nie będzie dziś wesoło,
Niech się kryje, kto gdzie może,
Bo tu będzie zaraz morze,
Leje, wyje, gromy ciska,
Siódme poty z chmur wyciska.
Aż się wreszcie tak zmęczyła,
Że się stała całkiem miła.
Cicho mruczy zawstydzona,
To jest burza? – to nie ona.
Cicho wiszą chmury z nieba,
Będzie słońce – nam zaśpiewa,
Rozweseli Panią Burzę,
Burza ze słońcem w jednym chórze?
Z tego śpiewu tęcza wisi,
Ależ Pani nam kaprysi!
Ale koniec – szkoda czasu,
Słońce świeci – chodź do lasu.
R. zadaje dziecku pytania: O jakim zjawisku atmosferycznym była mowa w wierszu? Co zrobiła Pani Burza? Jakie inne zjawiska jej towarzyszyły? Co się stało, gdy się zmęczyła? Kto przepędził burzę? Czy wiecie, jak powstaje burza?
2. „Jak powstaje burza” – eksperyment. Na szklance R. umieszcza kawałek blaszki (np. denko od puszki). Nadmuchuje balon i energicznie pociera go kawałkiem wełnianej szmatki. Kładzie balon go na blaszce i zbliża do niej palec. R. pyta dziecko, co się stało? W wyniku pocierania balonika wytworzyły się ładunki elektryczne i przeskoczyła iskra (jak błyskawica). R. pyta dziecko, czy zna jakieś zjawisko charakterystyczne dla lata, w którym także pojawiają się iskry (błyskawice)? Nawiązanie do tematu zajęć. 
3. „Burza w kubeczku” – praca plastyczna. Dzieci siadają przy stolikach. Każde dostaje papierowy kubeczek, na którym rysuje markerem pioruny. Środek kubka (we wnętrzu) dzieci smarują klejem i przyklejają paski bibuły w różnych kolorach kojarzących się im z burzową pogodą. Kubek stawiają do góry nogami, a na jego odwróconym denku przyklejają watę (symbolizującą chmurę).
4. „Gdy idzie burza, to…” – technika niedokończonych zdań, dyskusja na temat tego, jak zachowywać się w czasie burzy. R. rozpoczyna zdanie: Gdy idzie burza, to…, a dziecko je kończy. Mogą odnosić się zarówno do własnych uczuć, doświadczeń, jak i wiedzy dotyczącej omawianego zjawiska. R. pyta: Jak się zachowywać, gdy zbliża się burza? Gdzie można się schronić? (w sklepie, w samochodzie). Czego nie można robić? (stać w wodzie, chować się pod drzewem). Jak zachowywać się w czasie burzy w domu? (pozamykać okna, wyłączyć urządzenia elektryczne, bo uderzenie pioruna może spowodować porażenie). 
5. Blok zajęć o emocjach – lęk przed burzą. „Nadchodzi burza” – układanie historyjki obrazkowej. Dzieci otrzymują od R. historyjkę obrazkową nawiązującą do lęku przed burzą. Mają za zadanie ułożyć obrazki w odpowiedniej kolejności, a następnie opowiedzieć, co się wydarzyło. R. zwraca uwagę dziecka na emocje odczuwane przez bohaterów historyjki.
6. „Burzowe emocje” – oglądanie filmu, dyskusja. Dziecko z R. oglądają film prezentujący burzę (filmy można znaleźć w serwisie YouTube). Następnie R. zadaje pytania: Jakie uczucia wywołuje burza? Z jakimi uczuciami kojarzy wam się burza? Czy burzy trzeba się obawiać? Jak należy się zachować podczas burzy, gdy jesteśmy na dworze? Co się dzieje, gdy skończy się burza? Jakie zjawisko pogodowe często się po niej pojawia latem? Jak się czujemy, gdy patrzymy na tęczę?
7. „Przejdź przez mostek” – ćwiczenie równowagi. R. rozkłada dużą płachtę lekkiego niebieskiego materiału na podłodze. Na materiale stawia ławeczkę gimnastyczną. W miejscu, gdzie kończy się ławka, kładzie hula hoop, które będzie symbolizowało dom. Dzieci siadają po obu stronach ławki i trzymają krawędzie materiału. Wybrane dziecko musi jak najszybciej przejść po moście na rzece (ławce), by schronić się przed burzą w domu. Gdy przechodzi, inne dzieci poruszają materiałem, tworząc falującą toń rzeki, i mówią wierszyk:  niebieski materiał, ławeczka gimnastyczna, hula hop
Nie bój się, deszcz pada jeszcze nieduży,
idź przez mostek do domku, a unikniesz burzy.
Bo gdy od deszczu rzeka wody wzbierze wiele,
Mostek może zniknąć, czasu masz niewiele.

M.Gryz, A.Kasprowicz, M.Nalej, E.Kowalczyk