Przedszkole Miejskie w Mszczonowie

Zadania dla dzieci 5-letnich
Temat: Instrumenty dawniej i dziś

Cele: 
-doskonalenie koordynacji ręka – oko
-poszerzenie wiedzy muzycznej (instrumenty); 
-doskonalenie umiejętności matematycznych(porównywanie, klasyfikowanie, tworzenie i kontynuowanie rytmów);
-zapoznanie ze współczesnymi gatunkami muzycznymi; 
-rozwijanie ekspresji muzycznej i ruchowej;
- rozwijanie wyobraźni podczas prac plastycznych; 

Propozycje zabaw:
1. „Skąd pochodzą dźwięki?” – rozpoznawanie instrumentów po odgłosach. Dzieci zamykają oczy, 
a R. włącza dźwięki: rogu, skrzypiec, trąbki, puzonu, saksofonu, marakasów, trójkąta, bębna, fletni, pana, gitary elektrycznej). R. pyta, co łączy te dźwięki. (To dźwięki instrumentów). Dziecko próbuje podać nazwy instrumentów na podstawie wydawanych przez nie dźwięków.
2. „Instrumenty” – mapa skojarzeń. Dziecko wyjaśnia, co to są instrumenty, i wymienia wszystkie,
które zna.
3. „Dawne instrumenty” – R. opowiada dzieciom, że jednym z pierwszych instrumentów, jakich używał człowiek, było jego własne ciało – klaskał, tupał, wydawał różne okrzyki. Następnie wykorzystywano przedmioty codziennego użytku, tworząc z nich proste instrumenty, np. grzechotki, bębny. R. prezentuje zdjęcia kilku dawnych instrumentów.
4. „Instrumenty wokół nas” – zabawa muzyczna, wydobywanie muzyki z przedmiotów codziennego
użytku. Zadaniem dziecka jest poszukanie i wybranie jakiegoś przedmiotu w domu, który wydaje interesujący dźwięk. Następnie dziecko prezentuje brzmienie swojego „instrumentu”.
5. „Mój pradawny instrument” – zajęcia techniczno-plastyczne z wykorzystaniem papierowych talerzy i makaronu. R. wycina środki papierowych talerzy tak, by zostały jedynie obręcze. Zadaniem dziecka jest oklejenie kolorowym papierem obręczy a następnie przywiązanie makaronu (rurki) do żyłek / sznurków i do obręczy. W ten sposób powstała jedna z afrykańskich ozdób, a jednocześnie instrument. Gdy dziecko porusza instrumentem, rurki makaronu uderzają jedna o drugą i grzechoczą.
6. „Czego brakuje?” – zabawa utrwalająca nazwy instrumentów i ćwicząca pamięć. R. kładzie na środku zdjęcia instrumentów, następnie kolejno od prawej do lewej wskazuje instrumenty, a dziecko podaje ich nazwy. Powtarza tę czynność kilkakrotnie, za każdym razem zakrywając jeden obrazek.
Zadaniem dziecka jest zapamiętanie, co było na danym obrazku, i wypowiedzenie nazwy instrumentu (Uwaga! Nie wolno zmieniać kolejności ilustracji).
7. „Czasem słońce czasem deszcz” – opowiadanie Pani Muzyki (K. Szczerbakowska-Biniszewska
według Programu Kraina Muzyki). R. czyta dziecku tekst:

Dawno, dawno temu w Krainie Muzyki żyli szczęśliwi mieszkańcy. Codziennie świeciło słońce,
wszędzie rosły nutki, a każdy mieszkaniec krainy grał na instrumencie, śpiewał i tańczył. Nawet psy
zamiast szczekać gwizdały. Wszystkim żyło się miło, więc w Krainie Muzyki brzmiały same wesołe
melodie. Do czasu! Pewnego dnia do wesołej Krainy przybyła smutna wróżka Kropelka. Pozazdrościła mieszkańcom szczęścia i wesołości, zrzuciła na całą krainę deszcz. Padał wiele dni 
i nocy, przez co nutki nie rosły już tak szybko, a mieszkańcy byli bardzo smutni. Zaczęli też grać smutne melodie. Na szczęście o smutnym losie muzyków usłyszała dobra wróżka – Pani Muzyka. Swoimi wesołymi czarami złagodziła smutne zaklęcie wróżki Kropelki. Od tej pory w Krainie Muzyki czasem świeci słońce, a czasem pada deszcz.

Po przeczytaniu tekstu R. zadaje dziecku pytania: Jak nazywa się miejsce, o którym czytałam? Dlaczego jej mieszkańcy na początku byli bardzo szczęśliwi? Kto odwiedził Krainę Muzyki? Jak dziś jest w Krainie Muzyki? R. tłumaczy dziecku, że w Krainie Muzyki smutek nazywa się moll, 
a wesołość – dur. R. włącza dwa fragmenty utworów muzycznych (moll i dur) z własnych zasobów. Prosi dziecko, by spróbowało ocenić ich nastrój.

Opracowały: M. Gryz, M. Nalej, A. Kasprowicz

Kolorowe kartki” – zabawa muzyczno –rytmiczna

Cele:
- kształtowanie poczucia rytmu,
-  wydłużanie czasu koncentracji uwagi 

Przed zabawą należy przygotować dziecku kolorowe kartki (czerwoną, żółtą, niebieską, zieloną najlepiej złożone na pół). Następnie układamy je przed dzieckiem w następującej kolejności zaczynając od lewej strony dziecka zielony, niebieski, żółty, czerwony. Włączamy dowolny utwór a dziecko dotyka kartki zgodnie z rytmem.

Ewa Kowalczyk